Tja, vele weken moesten wij het stellen
zonder luim van lustige gezellen.
Geacht publiek, ik kan u dit vertellen:
hoe prachtig ook de zomermaanden waren,
wat moois we her en der hebben ervaren,
wat we aan soeveniers konden vergaren,
het leven is toch wel een beetje kaal,
zonder een avond rederijkerstaal,
een amicaal en culinair onthaal.
Hoe warm de zomer nu ook is gebleken,
wie van u miste niet ons aller Deken,
nu zoveel weken zonder haar verstreken?
Geen tijd om stil Helena te vereren,
niemand om onze hamer te hanteren,
haar luide lach moesten we lang ontberen.
Wij misten ondanks al dat mooie weer
de ruime blik van Herbert evenzeer,
zijn kennis, inzet en zo nog wel meer.
En waar zijn alle limericks gebleven,
terwijl de Geuzen diep in 't zuiden bleven?
We kunnen zonder Bas, maar slechts heel even.
Ondenkbaar is een Kamer zonder Lucy,
we hebben in haar inbreng veel fiducie.
En ook al is wat volgt misschien illusie,
ik droom van een Kamer zonder verder verloop.
wij raakten bijvoorbeeld in de knoop
zonder de beminlijkheid van Joop,
onze belezen notulant-fiscaal.
Er zijn ook zittingen die profiteren
van Marius, die ons nog veel kan leren
en wiens gezelschap wij kunnen waarderen.
Ook zou de Kamer het niet kunnen verduren
geen inbreng te hebben van de zuiderburen.
Gelukkig hebben wij uit die hoek Peter.
En dit rijmsel wordt nu nog veel beter,
met de komst van Leonie; het heet 'r
welkom in ons midden en besluit:
deze winter ziet er zonnig uit.
Factor Herman, sept 2019
