Niet om meer
nattigheid verlegen
vroeg ik me af
hoe het toch kon
dat zomermaanden
van weleer,
van weken
winderig kamperen,
de tenten klam
van vochtig weer,
zich nu opnieuw manifesteren.
Ik had een
hittegolf verwacht,
alvast een airco
laten installeren
en geen moment
eraan gedacht
op zoek te gaan
naar winterkleren.
In deze zomer zie
ik geen muziek,
behalve die van
druppels op de ramen.
Ik hoop dat u dit
kunt beamen,
maar toch:
vergeef me, hooggeacht publiek.
Ik ben van slag
en enigszins ontdaan
en heb me
daardoor laten gaan.
Want deze
maandzang is een tikkie hypocriet.
Zo’n zomer doet
mij nauwelijks verdriet,
want juist dan
kan ik naar believen
een duik nemen in
stoffige archieven.
Een tropisch
zwembad hoef ik niet,
ik prefereer een
kast vol nostalgie,
ik houd van
planken, doorgebogen
door het gewicht
van de dossiers.
O, als ik half
vergane mappen zie,
raak ik van
binnen diep bewogen
van wat ik daar zoal
in lees.
Laat anderen maar
slikken, zuipen, vozen,
geef mij de
knipselmappen en de dozen.
De schimmel en
het stof neem ik voor lief,
als ik een duik
neem in een oud archief.
Er gaat van alles voor mij leven,
er valt licht op
de dagen van weleer,
oude geschriften
zeggen je steeds meer,
het heden raakt
steeds meer verweven
met de dagelijkse
tred van het verleden.
Denk dan aan het
Begijnhof, jezus!
Wat men hier
eeuwenlang bewaart,
is een feest voor
archivaris dezes.
Nu u een ode aan
archieven hoort,
vraagt u zich
vast het een en ander af.
Is de factor van
het pad, gestoord,
of vandaag gewoon
een beetje maf?
Ach, ietwat gek
moet je wel wezen
om maandelijks
een zang te presenteren.
Het ergste hoeft
u echter niet te vrezen,
dat durf ik met
gerust hart te beweren.
De stem die u nu
hoorde in dit lied,
welnu , dat was
ditmaal de factor niet.
Ik liet vandaag
een ander aan het woord
en daarmee is wat
u zo-even heeft gehoord
de visie van een
verzonnen personage,
met zijn eigen
geestelijke bagage.
Verbeelding stelt
de mens hiertoe in staat,
hoewel dat toch
wat vlotter gaat
als in de persoon
die je creëert
een fractie van
jezelf terugkeert.
Uiteindelijk laat
deze maandzang dus misschien
toch een ietsepietsie
van de factor zien.
In deze Kamer kan
het ook geen kwaad
als je wat van
jezelf dóorschijnen laat.
We zijn immers
tezamen om elkander te plezieren,
dat doen we op
allerlei manieren!
factor Herman
