Het Al is ooit als woord begonnen
of klonk het meer als knal?
Wie heeft het eerste woord verzonnen
en luisterde toen iemand al?
Waarschijnlijk was er geen gehoor.
Het woord was eerder dan de mens.
De taal bracht ons als mensen voort,
wel of geen taal, daar ligt de grens.
Het woord verdient dus ons respect.
We houden het dan ook in ere.
en wie het woord in twijfel trekt,
die zullen wij een lesje leren.
Tweesnijdend zwaard, dat is het woord.
Je kunt er scherp mee snijden,
de een er vreselijk mee verblijden
terwijl 't de ander gruwelijk stoort.
Het woord vergunt je een gesprek.
Maar ook de lange monoloog,
het wetenschappelijk vertoog,
de preek zijn zonder woorden gek.
Ook haiku's zijn er woordloos niet,
de ode noch de elegie,
het vonnis, liefdespoëzie.
Vrij kort van stof is dan de tweet,
in mum van tijd is die geschreven
Maar sneller nog is de icoon.
Icoontjes zijn nu heel gewoon.
De volzin, waar is die gebleven?
Die hoor je in de politiek,
al is het woord daar dikwijls schijn.
De taal houdt op ad rem te zijn
en toont haar leegte plein public.
Voor menigeen zijn holle frasen
een facebookvullend idioom,
kometenstaart op de iPhone,
zinlege tekst die langs komt razen.
Het woord als wereldwijde tweet
creëert zijn eigen valse feiten.
En dat valt ieder te verwijten
die slechts droge letters ziet
in de expressie van de taal.
O ja, het schiet mij weer te binnen:
het woord was er in den beginne,
en groeide uit tot een verhaal,
dat door ons allen wordt verteld.
Het woord vormt ons in ons bestaan,
't verhaal is altijd doorgegaan
en daarin is het woord de held.
Des Pudels Kern * van de traditie
is open staan voor taalgedachten.
De Kamer ziet dit als ambitie,
wat zouden wij nog langer wachten?
Factor Herman, maart 2017
*„Das also war des Pudels Kern.“ - Faust
