We kijken
samen uit het raam
Het
uitzicht past wel in ons straatje
We slaan
de snaren vrolijk aan
Zijn
steeds te vinden voor een praatje.
De drank,
die laten wij niet staan.
Zo vormen
wij een kleurrijk plaatje.
Frivoliteit?
't Is niet dan schijn.
Het gaat
ons niet slechts om de glazen
En het
zal u wellicht verbazen
Hoe
serieus we kunnen zijn.
Een
schilderes heeft ons gevonden,
En schiep
in verf ons evenbeeld.
Zodat de
tijd dat we bestonden
Aan u,
van nu, wordt toebedeeld.
En dat kan
u wellicht vertellen
De zin
die schuilt in uw blazoen.
Het woord
is nu aan u, gezellen
Het is
een andere tijd dan toen
De mores
doen heel anders aan
Maar wat
u wel van ons kunt leren
Is dat we
dwars door eeuwen gaan
Om altijd
weer elkaar te inspireren.
Misschien
beperkt ons wel de lijst
Waarin de
verf ons heeft gevangen
Maar
toch, hij is met stip het wijst
Die zich
niet voor één gat laat vangen
We uiten
ons gevat met zangen
En reiken
u de broederhand
Omdat wij
heuselijk verlangen
Dat deze
Kamer niet verzandt
In
kneuterrijm en beuzelpraat,
Noch
ronkend door de straten gaat
Bombastisch
op zijn strepen staat,
De
vriendschap buiten kleumen laat,
Dat deze
Kamer uit wil stralen
De
vreugde van de scheppingsdrang,
Van
vriendschap, dichterlijk gezang,
Welsprekendheid
en veel verhalen.
Doe zo op
allerlei manieren!
Dat zou
ons eindeloos plezieren.
Herman, factor
Het schilderij is gemaakt door Nettie Verschuren, zie hier.
